Medrese Duvarı
Atik Valide sanki cennetin varlığına ispat olsun diye yeryüzünde bir bahçe. Eski medrese duvarları arasında masmavi gökyüzü.. Şarkı söyleyen kuşlar, bir yudumu bir ömürlük çay... Ve omuzlarında ilmi taşıyan taşlar. Bu bahçe içerisinde dört duvar arasındayım. Üzerimde minik bir kubbe, sol yanımda artık kullanılmayan eski şömüne... Ve duvarların şahit bakışları. Loş ışık, kuş ve ney sesleri. Başımı yanımdaki duvara dayıyorum. Bir an durup düşünüyorum da, keşke başımı yasladığım şu soğuk medrese duvarı konuşsa benimle. Anlatsa yıllarca burada nelere şahit olduğunu. Hangi telebenin hangi hocadan ders aldığını, ilim uğruna verilen çabaları...
Hareketsizliği anlatsa bana,herşeyin dönüp durduğu, akıp gittiği evrende yıllarca olduğu yerde sabit kalabilmenin sırrını anlatsa...
Belki de tepkisizliktir bu sır. Gözleri önünde gerçekleşen hiç müdahale etmemektir. Sükunetle seyredip geçmesini beklemektir. belki de çok istediği halde gördüğü yanlışları düzeltememektir. Ya da belki bir duvar gibi soğuk ve kayıtsız olmaktır. Hiçbir şeye etki edememekten üzülüyor mudur acaba? Şu anda bunları düşündüğümü ve yazdığımı görüyor. Belki çok cevap vermek istiyordur.
Ne mutlubu medrese duvarına, pek çok isteklerini rağmen Hakk'ın onu yarattığı minval üzere kalabiliyor. Sükut ve sebatla bekliyor. Belki de bu yaşadığı, hareketsizliğin huzurudur. Ve bundan böyle medrese duvarları benim çok yakın dostumdur!
Valide Atik
12.06.08
13:50
Hareketsizliği anlatsa bana,herşeyin dönüp durduğu, akıp gittiği evrende yıllarca olduğu yerde sabit kalabilmenin sırrını anlatsa...
Belki de tepkisizliktir bu sır. Gözleri önünde gerçekleşen hiç müdahale etmemektir. Sükunetle seyredip geçmesini beklemektir. belki de çok istediği halde gördüğü yanlışları düzeltememektir. Ya da belki bir duvar gibi soğuk ve kayıtsız olmaktır. Hiçbir şeye etki edememekten üzülüyor mudur acaba? Şu anda bunları düşündüğümü ve yazdığımı görüyor. Belki çok cevap vermek istiyordur.
Ne mutlubu medrese duvarına, pek çok isteklerini rağmen Hakk'ın onu yarattığı minval üzere kalabiliyor. Sükut ve sebatla bekliyor. Belki de bu yaşadığı, hareketsizliğin huzurudur. Ve bundan böyle medrese duvarları benim çok yakın dostumdur!
Valide Atik
12.06.08
13:50